Discussie-bijeenkomst over het Groeiakkoord
Op vrijdag 9 augustus 2019 van 17.30 uur tot 19.30 uur organiseerde de economenclub een discussie-bijeenkomst over het Groeiakkoord (of: Onderlinge regeling) die onlangs is overeengekomen tussen Curacao en Nederland in samenhang met de formele aanwijzing van 12 juli 2019 en de Groeistrategie van oktober 2018.
Het thema van deze bijeenkomst was: “zal het Groeiakkoord ons land uit de misère halen?” Tijdens de bijeenkomst hebben verschillende leden van de economenclub hun visie op het akkoord te geven, gevolgd door een plenaire discussie.
De locatie van deze bijeenkomst was Fleur de Marie Eatery in Scharloo. Ongeveer 40 a 50 mensen waren aanwezig tijdens de bijeenkomst.
Dit event was alleen toegankelijk voor leden van de economenclub.
Relevante links
- Klik hier voor de Onderlinge Regeling / het Groeiakkoord van 12 juli 2019
- Klik hier voor de aanwijzing van de Rijksministerraad van 12 juli 2019
- Klik hier voor de Groeistrategie van de regering van Curacao van oktober 2018
- Klik hier voor een animatie-video die over de Groeistrategie is gemaakt
Good to discuss in informal ways “out of the box” strategies in the benefit of the (most in need) people of the whole Kingdom.
Interessante bijeenkomst, waarbij naar mijn mening helaas iets teveel nadruk werd gelegd op de totstandkoming van het groei-akkoord. Dat neemt niet weg dat het akkoord inhoudelijk een prima handleiding is om uit de problemen te raken.
Maar voor wie is het akkoord eigenlijk bedoeld?
Voor de ambtenaren die over dit onderwerp tijdens een aantal kostbare dagdelen uitgebreid zullen worden geïnformeerd? En hoeveel van die ambtenaren zullen in hun “kostbare” vrije tijd het akkoord alvast downloaden en doorlezen?
Of voor de groep, die de huidige malaise wijten aan alles en iedereen behalve aan hunzelf?
Of voor de groep die inkomen genieten vanuit het gigantische informele circuit?
Ik weet het echt niet, de tijd zal het wel leren. Maar een ding is zeker het zal niet lukken om de gestelde doelen te halen door het instellen van allerlei commissies. Het kan ook niet zo zijn dat alle ogen zijn gericht op het bedrijfsleven, die uiteraard ook een bijdrage zal moeten leveren.
Maar misschien wel de belangrijkste bijdrage zal moeten komen vanuit de brede maatschappelijke wil om met een rechte rug en de kin omhoog van het groei-akkoord geen snoei-akkoord te maken.
Met verwijzing naar de conclusie in de publicatie van Dennis Arrindell “Armoede heeft geen oorzaak, welvaartschepping wel” heb ik er toch wel een beetje een hard hoofd in.